Een stukje Japan op Sint Maarten

Konnichiwa,

Helaas is er een storing in de server van Reismee.nl geweest en daardoor zijn enkele van mijn blogs helaas ook verloren gegaan. De blogs die ik nog op mijn computer had staan heb ik weer geupload en deze blog is compleet nieuw.

In veel delen van de wereld zul je stukjes Azië tegenkomen en zo ook op Sint Maarten. Wij hebben hier misschien geen “China Town” maar toch is de Aziatische bedrijvigheid hier ook goed terug te vinden. Zo vind je in mijn wijk alleen al zeker drie “Chinese” supermarkten en een Chinees restaurant. En aangezien Sint Maarten 100+ restaurants telt kun je ook hier terecht voor de Japanse, Thaise, Vietnamese en Chinese keuken. Ondanks dat Azië een groot continent met veel verschillende landen is wil ik het hier hebben over Japan, het land van vulkanen, sushi en geisha’s. Waarom Japan zul je vast denken. Naast de mystiek, spiritualiteit en traditionele cultuur staat het land bekend om moderne technologie en de verschillende automerken. Na een jaar auto-loos geweest te zijn wil ik het met jullie hebben over mijn nieuwe aanwinst, mijn stukje vrijheid, mijn stukje Japan op Sint Maarten, mijn Suzuki Swift. Er zijn zoveel leuke auto’s om uit te kiezen en zo heeft dit compacte, economische auto-tje mijn hart veroverd en was de doorslaggevende keuze voor mij snel gemaakt. Ondanks dat het verkeer op St. Maarten een drama is voel ik me een stuk mobieler nu ik mijn eigen auto heb. Ik kan gaan en staan waar ik wil en meest belangrijk, wanneer ik het wil. En met visite op komst kon ik mijn auto niet op een beter tijdstip krijgen.

Tot de volgende blog!

Marjon

45 year of sweetness

Hallo allemaal,

Waar ik in mijn laatste blog vertelde over de herontdekking van Sint Maarten en de naastgelegen eilanden Saba en Anguilla, ga ik het in deze blog hebben over het meest belangrijke evenement op het eiland, namelijk carnival.

Carnival is een twee weken durend evenement dat aan de Franse én aan de Nederlandse kant wordt gevierd. Om optimaal van alle festiviteiten te kunnen genieten vind het carnival aan de Franse kant plaats in het begin van het jaar en viert de Nederlandse kant het in April.

Het carnival aan de Nederlandse kant werd voor het eerst gehouden in 1969. Wegens groot succes werden er in 1970 twee ministers naar St. Thomas gestuurd om te ontdekken hoe het carnival daar georganiseerd werd en hoe de lokale festiviteiten op St. Maarten verbeterd konden worden. De overheid maakte Fls 1500 vrij om carnival te organiseren en werd bijgestaan door lokale bedrijven die het evenment sponsorden. Zo leverde het lokale electriciteitsbedrijf gratis de stroom en werden er bands van Aruba en Curacao naar St. Maarten gestuurd. Financiële problemen zorgden ervoor dat het niet zeker was of het feest in 1983 wel gehouden zou worden en zo is de St. Maarten Carnival Development Foundation ontstaan, het is de organisatie die het carnival tot op het heden nog elk jaar organiseert. Elk jaar wordt het carnival ‘geopend’ met een ‘jump-up’, een parade die bestaat uit een horde mensen die grote trucks volgen en dansen op de muziek die uit de speakers komt. In het twee weken durende evenement staan diverse soorten muziek, lokaal eten en drinken, kleurige parades en missverkiezingen centraal.

Dit jaar was de 45e editie van het carnival en samen met Djoeke liepen we mee in de ‘Grand Parade’ die jaarlijks op 30 April gehouden wordt. Elk jaar zijn er diverse ‘troups’ die meelopen in de parade en zo deden wij mee in ‘Casanova’, een kostuum van Gordon Yee. De parade start in St. Johns en eindigd in de Carnival Village in Philipsburg, een lange maar superleuke dag. Op 1 mei – Labor Day – wordt er nogmaals gelopen maar is het rondje een stuk korter.

Naast Carnival stond April ook in het teken van visite, en zo logeerde Chantal twee weken in mijn appartementje. We hebben paasmaandag samen met Djoeke doorgebracht op Friar’s Bay, zijn wezen zwemmen met Dolfijnen op Anguilla, hebben heerlijk bijgekletst onder het genot van een hapje en een drankje, gedanst in de Carnival Parade en zo zijn de twee weken omgevlogen.

Het is altijd jammer om afscheid te moeten nemen van iets waar je lang naar uit hebt gekeken omdat je er toch een tijd naartoe leeft, en wanneer het dan zover is, dan vliegt de tijd te snel voorbij. Ik kijk nu al uit naar mijn volgende visite en het carnival van volgend jaar!

Marjon

50 shades of blue

Hello everyone,

Mijn eerste blog in het nieuwe jaar. Als ik terug kijk dan was 2013 een jaar van veranderingen en beslissingen. Zo was er de beslissing om mijn gevoel te volgen en weer terug te gaan naar Sint Maarten en om bij Xaro aan de slag te gaan. Tevens was daar de beslissing om de baan bij Xaro te beeindingen en om weer bij Aqua Mania Adventures te gaan werken. Ook ben ik verhuisd naar mijn eigen appartementje waar ik de eerste visite heb mogen ontvangen in November. Het jaar is omgevlogen en zo heb ik zelfs alweer afscheid moeten nemen van Laura, die hier drie weken op vakantie was in januari. Visite staat gelijk aan de herontdekking van Sint Maarten en de naastgelegen eilanden, en zo hebben we Anguilla en Saba bezocht.

Anguilla is ons Britse buureiland en staat bekend om zijn stranden. Het eiland is vlak, lang en tamelijk droog maar heeft 33 ongerepte witte poederzandstranden met water dat varieert van turquoise tot kobaltblauw. Het eiland was jarenlang onder Engelse heerschappij en is in de jaren tachtig van de vorige eeuw onafhankelijk geworden. Verder wonen er meer geiten dan mensen en daarom is Anguilla erg geschikt om heerlijk tot rust te komen.

Wij zijn in Simpson Bay op de Tango catamaran gestapt en naar Cove Bay op Anguilla gevaren. Onze eindbestemming was Shoal Bay en daarvoor moesten we nog 40 minuten reizen per bus. Shoal Bay staat bekend als ‘een van de mooiste stranden ter wereld’ en dat is die extra 40 minuten reizen best waard. Al moet ik hier bekennen dat Cove Bay net zo prachtig is! Eenmaal aangekomen kregen we strandstoelen toegewezen en zo kon het genieten gaan beginnen. Het strand is ongeveer 3 kilometer lang en leent zich uitstekend voor een mooie strandwandeling. De verschillende tinten blauw zijn prachtig om naar te kijken en het uitzicht verveelt geen moment. Helaas komt aan al het goede een eind en zo ook ons bezoek aan Anguilla.

De dag erna stond een bezoek aan Saba – ons Nederlandse buureiland – op het programma. Waar op Anguilla de verschillende tinten blauw je om de oren vliegen krijg je op Saba alle kleuren groen te zien. De gedoofde vulkaan herbergt een prachtig tropisch regenwoud en de top van ‘Mount Scenery’ is meestal in een deken van wolken gehult. Met zijn 887 meter hoog is Mount Scenery het hoogste punt van het Nederlandse koningkrijk. Waar je op Anguilla heerlijk tot rust komt op het strand is er op Saba praktisch geen strand want het eiland staat bekend als wandel en/of duikbestemming.

Na een anderhalf uur durende overtocht op de Edge Ferry kwamen we aan in Fort Bay waar taxi chauffeur Garvis ons al stond op te wachten. Na een tour door The Bottom, Hell’s Gate, St. Johns en Windwardside heeft Garvis ons halverwege de beroemde Mount Scenery hike afgezet en zijn we terug gelopen naar Windwardside waar we na een kort bezoek aan het museum zo bij Tropics voor lunch konden aanschuiven. Saba is een prachtig eiland om tot rust te komen en te genieten van de prachtige natuur.

Drie eilanden zo dicht bij elkaar en zo totaal verschillend van elkaar. Ze zijn alledrie ook zeker de moeite waard, toch ben ik blij om op Sint Maarten te wonen. De chaos, de geuren, de kleuren, het is mijn thuis.

Liefs,

Marjon

No amor com Lisboa…

Olá,

Na een onstuimige tijd te hebben gehad was ik echt even toe aan een ‘ break' en zo vloog ik samen met Kim naar Lissabon. Al vroeg in de ochtend vertrok ons vliegtuig naar de hoofdstad van Portugal, gelegen aan de rivier de Taag en bekend van de Fado. Na aankomst bij ons hotel hebben we de bagage gedropt en zijn we via het Rossio plein (officieel heet het plein Praça Dom Pedro IV, maar de inwoners van Lissabon noemen het Rossio, wat ‘groot plein' betekend) en de Rua Augusta naar het Praça do Comércio gewandelt. Vanwege de monumentale gebouwen en de ligging aan de Taag wordt dit plein vaak tot het mooiste plein van Europa gerekend. Op dit plein zijn we in de tram gestapt en hebben we een rondje gereden door het historische centrum. Al winkelend zijn we terug gelopen naar het hotel.

De volgende ochtend zijn we met de tram naar Alfama gereden. Alfama is een van de wijken waar Lissabon is ontstaan, aan de monding van de Taag, en is het enige gedeelte van de stad dat intact is gebleven na een grote aardbeving die plaats heeft gevonden in 1755. In Alfama hebben we geslenterd door de authentieke smalle straatjes. Na heerlijk gelunched te hebben op het terras hebben we in de middag de ‘Elevador de Santa Justa' bezocht. De lift is ontworpen door een leerling van Eiffel en verbind de wijk Baixa met de bovengelegen wijk Chiado. Vanaf de bovenste verdieping heb je een adembenemend uitzicht over de stad. In de avond hebben we heerlijk Indiaas gegeten en hebben we een Fado show bezocht. Fado is het Portugese levenslied en werd vroeger in armoedige kroegen gezongen. Tegenwoordig is het een erkende zangkunst en vindt je veel Fado huizen in de binnenstad.

Zondagochtend stond er een fietstour op het programma. Met de metro zijn we naar het startpunt, het Eduardo VII park, gereisd. Bovenin het park wappert trots de Portugese vlag en heb je een prachtig uitzicht over het park en de stad. Vandaar zijn we naar beneden gefietst, via de Avenida de Liberdade (gebouwd met de Champs-Elysees in gedachten) naar de Praça do Comércio vanwaar we langs de Taag naar Belem zijn gefietst. Vooral de brug ‘Ponte 25 de Abril' (voormalige Ponte Salazar) vond ik erg indrukwekkend om te zien. De brug is identiek aan de Golden Gate Bridge in San Francisco en het is dan ook hetzelfde bedrijf dat de brug gebouwd heeft. Tevens heb je vanaf Belem een goed uitzicht op het ‘Cirsto Rei' beeld. Het beeld is 28 meter hoog en is een kleinere versie van het Christusbeeld dat in Rio de Janeiro staat. De kerk heeft het beeld aan de stad geschonken omdat het land tijdens de Tweede Wereldoorlog neutraal gebleven zijn. De fietstour eindigde bij hét landmark van Lissabon, de ‘Torre de Belem'. Vanuit daar zijn we teruggelopen naar de ‘famous' bridge waar we heerlijk gelunched hebben. 's Avonds zijn we met de lift (Elevador da Glória) naar Bairro Alto (dé uitgaanswijk van de stad) gegaan waar we typisch portugees gegeten (en gedronken) hebben bij een klein knus wijnhuis.

De volgende ochtend was het helaas bewolkt en zijn we met de metro naar Parque das Naçoes gegaan. Het voormalige industrieterrein is geheel opgeknapt vormt nu een moderne stadswijk waar veel winkels en bedrijven gevestigd zijn. Wij zijn naar het ultramoderne winkelcentrum ‘Centro Vasco da Gama' gegaan waar we heerlijk gewinkelt hebben. Vanwege het slechte weer zijn we na het winkelen neergestreken in het Hardrock Cafe waar we geproost hebben op een geslaagd weekend Lissabon. Met de metro zijn we naar de luchthaven gegaan vanwaar we terug naar Amsterdam gevlogen zijn.

Het waren vier leuke, mooie en gezellige dagen. We hebben genoten van de stad, de mensen, het eten, het drinken en de Fado. Ik kan wel zeggen dat ik een beetje verliefd ben geworden op Lissabon en dat ik de stad in mijn hart gesloten heb. Zeker een aanrader voor een korte citytrip!

Até o próximo destino,

Marjon

Dushi Kòrsou

Bon dia,

Ik verruilde het koude en regenachtige Nederland vorige week om Latifa op te zoeken op Curaçao. Na een tien uur durende vlucht kwam ik rond 19.30 lokale tijd aan en werd ik welkom geheten door het heerlijke Caribische klimaat! Ondanks dat ik nog nooit op Curaçao was geweest voelde het gewoon als een soort van thuiskomen. Latifa stond me al op te wachten en het was heel leuk om haar na 5 weken weer te zien!

Een bezoek aan Curaçao is natuurlijk niet compleet zonder een bezoek aan de hoofdstad van het eiland, Willemstad. Ik had al veel foto's gezien van de kleurige handelskade en de pontjesbrug, maar toch was het leuk om het nu eens met eigen ogen te mogen aanschouwen. Van de felle kleuren van de panden en het mooie blauwe water wordt elk mens denk ik wel vrolijk!

Natuurlijk mocht een bezoek aan het nabij gelegen onbewoonde eiland ‘Klein-curaçao' ook niet ontbreken. Per catamaran werden we naar het eiland gebracht waar je op het strand kon relaxen of kon gaan snorkelen. Een perfect dagje om het ultieme relax gevoel te krijgen.

Ook mochten de stranden ‘ Mambo-Beach' en ‘ Jan Thiel' niet ontbreken aan mijn bezoek. Mambo is een aangelegd strand en zelf had ik er niet zoveel mee. De drukte op dit strand sprak me niet aan. Jan Thiel vond ik veel leuker. Ondanks dat dit ook een toeristisch en druk strand is kwam dat in eerste intstantie niet zo bij me binnen. We hebben een paar heerlijke dagen lekker geluierd in de zon.

Op zondag ben ik op pad geweest met de broer van mijn vriendin Kristel, die me heel erg veel van de westkant van het eiland heeft laten zien. We hebben de inhammen van ‘shete boka' gezien, flamingo's gespot, geluncht met een lokele maaltijd en een aantal mooie strandjes gezien. In weinig tijd nog best veel gezien van het eiland en zo een beetje een beter idee gekregen van hoe mooi het eiland is.

Natuurlijk hebben Latifa en ik ook gewoon heerlijk gerelaxed met een cocktail, zijn we heerlijk uit eten geweest, gedanst in ‘ Bermuda' en ‘ TMF Cafe' en zijn we naar de bios geweest. Een week vliegt dan wel voorbij!

In het begin ging ik het eiland vooral vergelijken met Sint Maarten, maar de twee vallen eigenlijk niet met elkaar te vergelijken omdat ze zoveel verschillen. Ik wil zeker nog een keer terug naar Curaçao omdat ik het gevoel heb dat er nog zoveel meer te ontdekken is. Zo is er nog de Christoffelberg, de struisvogelfarm, de onderwaterwereld en veel meer..

Dus voor nu zeg ik Kòrsou, te un otro bia!

Marjon

Vespa’s, Pizza’s en de Mafia; Welcome to Bella Sicilia!

Bongiorno,

Het allerliefst zou ik elke maand een nieuwe blog willen schrijven omdat dat dan zou betekenen dat ik continu aan het reizen ben maar helaas werkt dat in de praktijk niet zo en schrijf ik nu pas weer een nieuw verhaal, ditmaal over het mooie Italiaanse eiland Sicilië.

Ongeveer twee weken geleden begon onze Fly & Drive met een Transavia vlucht naar Catania. Omdat we pas laat in de avond aankwamen was het al donker en bleven de eerste indrukken beperkt tot de snelweg en het hotel. Pas de volgende dag begon de vakantie echt met een trip naar de Etna. De Etna is met zijn 3,329 meter de hoogste en meest actieve vulkaan van Europa. Zelfs recentelijk is het aan het rommelen en toont de Etna sporen van kleine erupties. Gelukkig troffen wij goed weer en konden wij met de kabelbaan en de aansluitende jeeps tot een hoogte komen van 2,900 meter. Vanaf deze hoogte heb je een schitterend uitzicht op de rokende krater en een supermooi uitzicht op de zwarte flanken van de Etna.

Na dit hoogtepunt zijn we via Cefalu - een schitterent pittoresk plaatsje - doorgereden naar Palermo. Het Siciliaanse temperament is hier duidelijk te merken in het verkeer en is vergelijkbaar met de rommelende Etna, wat een chaos en drukte! Na het schilderachitge van Cefalu is de overgang naar Palermo groot. Rommel, chaos en oude vervallen gebouwen overheersen de eerste indruk, maar na een eerste wandeling besef je al snel dat juist deze elementen de stad zo bijzonder maken. Palermo is een stad vol contrasten en het is prachtig om er doorheen te slenteren.

Na drie dagen lieten we de drukte van de stad achter ons en zijn we via de ruïnes van Segesta doorgereden naar het op 750 meter hoog gelegen bergdorpje Erice. Alleen de weg naar het dorp toe was al spectaculair en ging gepaard met panoramische uitzichten op de stad Trapani en de Egadische eilanden. Het centrum van het dorpje dateerd uit de Middeleeuwen en met alle kleine kronkelende straatjes was het een erg leuk dorpje om doorheen te lopen.

Na onze overnachting in een hotel dat leek op het huis van Kadhaffi vervolgden wij onze weg via de krijtrotsen aan de middellandse zee - waar wij een heerlijke stranddag ingelast hadden - naar het oude centrum van Agrigento. Na onze overnachting zijn we via de golvende heuvels van het Siciliaanse binnenland naar Piazza Armerina gereden waar we de op de UNESCO werelderfgoedlijst staande mozaieken hebben bezocht. Het was leuk, maar het viel allemaal een beetje tegen. Vanaf een terrasje de lokale bevolking observeren onder het genot van een gelato is veel leuker!

Na onze overnachting in een gezellig stadshotelletje zijn we verder gereden naar Siracusa waar we twee nachten verbleven. Zo hebben we het schiereiland Ortigia, de stad Noto en een aantal strandjes in de buurt bezocht.

Onderweg naar ons laatste hotel in onze strandbestemming Letojanni hebben we een tussenstop gemaakt in het plaatsje Taormina. Een vrij toeristisch maar super idyllisch plaatsje. Het ligt hoog op een berg en heeft een knus centrum met kleine kronkelende straatjes. Met een kabelbaan kun je van de berg op het strand komen en visa versa natuurlijk.

De laatste paar dagen hebben we voornamelijk op het strand doorgebracht van Letojanni, een klein kustplaatsje op zo'n 10 kilometer rijden van Taormina. Om toch nog een beetje actief te zijn hebben we op een ochtend Gola dell Ancantara bezocht. Deze kloof (gevormd door water dat van de Etna af stroomd) strekt zich over meer dan twintig meter uit tussen twee lavamuren waarin wind en water voor bizarre uithollingen hebben gezorgd. Erg mooi om te zien en om tussen te lopen. Na een laatste stranddag volgde onze terugvlucht en stonden we drie uur later weer op de luchthaven van ons kleine kikkerlandje.

Twee weken lang hebben wij op z'n Italiaans genoten van La Dolce Vita. We hebben de chaos van de steden maar ook de rust van het binnenland mogen ervaren. We hebben genoten van cappuchini, pizza's, pasta's en gelato. En ook hebben we ervaren dat de Sicilianen - ondanks hun temperament - zeer behulpzaam en vriendelijk zijn. Sicilië is zeker een aanrader!

Arrivederci,

Marjon

Oh oh Cherso

Kalimera!

Afgelopen week heb ik een studiereis gemaakt naar het Griekse eiland Kreta, dat in september vorig jaar erg in de publiciteit is gekomen door het reality programma ‘Oh oh Cherso'. Het zal bij menigeen bekend zijn dat Chersonissos naast Lloret de Mar en Rimini een erg populaire bestemming is voor feestende jongeren. Een goede reden dus om een studiereis te maken naar deze veel gekozen vakantiebestemming om te ontdekken dat dit eiland zoveel meer te bieden heeft dan oh oh cherso alleen.

Op uitnodiging van Alltours, een Duitse touroperator, vertrok onze groep van twintig reisagenten richting de Griekse zon. De reis begon maandagochtend vroeg met de vlucht vanaf de luchthaven van Dusseldorf. Na een hartelijk welkom op de luchthaven van Heraklion vervolgde we onze reis naar Chersonissos per bus. Na een welkomstwoord en een rondleiding in eigen hotel stonden de dorpjes Stalis en Malia in de middag op het programma.

De volgende ochtend zijn we na het ontbijt vertrokken richting het dorp Agios Nikolaos, een superleuk havenstadje. Het begin van de middag stond in het teken van onze excursie naar Spinalonga, het voormalige lepra-eiland. We kregen een rondleiding van onze reisleidster en dat was zeker nodig. Zonder deze rondleiding was het eiland niet de moeite waard geweest. Weer aan wal in Agios Nikolaos hadden we de mogelijkheid om het dorpje zelf te ontdekken. In de avond zijn we in het dorpje Koutouloufari heerlijk wezen eten bij een echte Griekse taverna. We hebben de avond ‘oh oh cherso' stijl afgesloten in het nachtleven van Chersonissos.

Woensdagmiddag zijn we na de hotelbezoeken vertrokken richting Rethymnon, een zeer leuke havenstad! We hebben naast de hotelbezoeken de gezellige binnenstad en de haven gezien. De volgende ochtend stond in het teken van hotelbezoeken in het dorp Koutouloufari, een leuk dorpje gelegen in de bergen vlakbij Chersonissos met een supermooi uitzicht over de omgeving. De avond stond wederom in het teken van het nachtleven van Chersonissos, er moet natuurlijk ook gefeest worden!

Vrijdag was de dag die we vrij te besteden hadden. Samen met een aantal andere dames ben ik naar Heraklion geweest. Het is een oude vestingstad, niet supermooi, maar zeker welinteressant voor een dagje weg. Je kunt hier leuk leuk shoppen, eten, terassen of gewoon rondslenteren. Zo zijn de vijf dagen omgevlogen want vrijdagavond laat kwamen we weer heelhuids aan in Dusseldorf.

Dit was mijn eerste studiereis en het is me zeer goed bevallen. Uit mijn verhaal lijkt deze reis meer op een vakantie dan op een studiereis, maar een werk-vakantie was het zeker! Ik heb veel hotels bezocht, bekeken en beoordeeld en het is een zeer leuke en leerzame ervaring geweest! Kreta is een heerlijk eiland en heeft zoveel meer te bieden dan het nachtleven en de drukte van Chersonissos, een aanrader dus!

Voor nu zeg ik.. Yassas!

Marjon

Festival vol magische momenten

Bonjour,

Na een tijd van stilte probeer ik mijn weblog nu weer wat leven in te blazen. Naar aanleiding van het nieuwe jaarprogramma van Disneyland Parijs nodigde Oad reisagenten uit om mee te gaan op studiereis om te ontdekken wat het 'festival vol magische momenten' te bieden heeft. Daar hadden Lisa (mijn collega) en ik wel oren naar en zo vertrokken we zondagochtend met de bus richting Parijs. Na een rit van ongeveer 6 uur kwamen we aan bij ons hotel in het Disneypark. We hebben snel onze spullen gedropt om naar het park te gaan om daar de magie te ontdekken. Ik was zelf nog nooit in het park geweest en stond te popelen om de magie van Disney te gaan ontdekken. Alleen de entree tot het park is al supermooi en ik waande me even in sprookjesland. Naast spectaculaire attracties is het park ook gewoon erg mooi opgezet en het is net alsof je je in een andere wereld begeeft. Na het diner waren er nog drie attracties geprivatiseerd voor onze groep en konden we extra lang genieten van het park.

Na het ontbijt stonden er verschillende presentaties op het programma waaronder ook een workshop ‘Mickey tekenen' en een quiz. Na de presentaties werden we in groepen verdeeld om een ‘ treasure hunt' door het park te doen. De antwoorden op de verschillende vragen moesten in het park gevonden worden en zo waren we de hele ochtend zoet met onze opdracht. De middag stond, heel vervelend, weer in het teken van parkbezoeken. Omdat we al veel van het Disneyland Park hadden gezien hebben we de middag doorgebracht in het Disney Studios park, wat ook heel erg leuk was. In de avond stond er een feestavond gepland en zo hadden we een buffetdiner met de Disney prinsen en prinsessen. Naast leuke optredens waren er ook grimeurs aanwezig, kon je een hoed laten maken van crepe-papier en was er een DJ om de sfeer er in te houden.

Na een gezellige avond was het toch weer vroeg opstaan om de parken nog eventjes te kunnen bezoeken. Na het ontbijt hebben we uitgecheckt en zijn we richting het park vertrokken. Na een opfrissingsritje in de Space Mountain bedachten we dat een bezoek aan het spookhuis wel leuk zou zijn. Eenmaal in de attractie bleek er een technische fout te zijn opgetreden en zo zaten we ergens vast, in het donker, in het spookhuis. Na twintig minuten wachten bleek toch dat de fout niet verholpen kon worden en werden we door de personeelsuitgang de attractie uitgeloodst. We zijn op tijd weer naar het hotel gewandelt en rond 1 uur stond het vertrek naar Nederland gepland. Na nog een kort bezoek aan de Davy Crockett Ranch vertrokken we rond half 3 dan toch echt naar Nederland. Na drie vermoeiende dagen kan ik terugkijken op een erg geslaagde studiereis. Ik zou iedereen Disneyland aanraden, het is een erg mooi en leuk pretpark. Mijn hoogtepunt van de studiereis? Mijn ontmoeting met Mickey Mouse natuurlijk!

Hakuna Matata! Tot de volgende blog!

Marjon